 |
درباره ما |  |
| کد سؤال: ۲۳۳۳۷ | عقاید شیعه و پاسخ به شبهات آن عقاید شیعه و پاسخ به شبهات آن »ادعیه و زیارتنامه ها | تعداد بازدید: ۳۰ |
باسلام دوست گرامی اولا این فراز از دعا یک فرق اساسی که همان خالق و مخلوق و عبد بودن هست را ذکر کرده است که این خود بزرگترین فرق است که نشان از محدود بودن و ممکن بودن مخلوق یعنی ائمه علیهم السلام و وابسطه بودن آنها به خالق است لذا این جمله در حال بیان حالات عرفانی است یعنی ائمه علیهم السلام که خلیفه و جانشین خدا در زمین هستند آنها مظهر و آیینه و آیت اسما و صفات خداوند هستند، آنها مظهر علم خداوند، مظهر حکمت الهی، مظهر رأفت الهی، مظهر حلم الهی است، بنابر این اگر در دعای یاد شده فرق بین خدا و معصوم نفی شده و تنها در مخلوقیت فرق ذکر شده است، ناظر به مقام خلافت الهی آنان است که مراد مظهریت اسما و صفات در ائمه علیهم السلام می‌باشد ،یعنی خداوند در روی زمین انسان کامل که همان ائمه هستند را به عنوان مظهر و محل ظهور و تجلی اسما و صفات خود قرار داده است. به عبارت دیگر آنها مستجمع جمیع کمالات خدا به شمار می روند ولیکن همه این کمالات برای ایشان بالعرض است نه حتی بالتبع تا چه برسد که بالذات باشد موفق باشید گروه پاسخ به شبهات | ||