باسلام

دوست گرامی

سوالات وارده در سامانه سوالات موسسه بسیار زیاد می باشد و ارسال مجدد سوال موجب تسریع در پاسخگویی نمی شود.

ولی پاسخ شما بدین صورت می باشد:

قرآن کریم در احکام فقهی، معمولا کلیات رابیان می کند و تبیین و تفسیر آن را به پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) و به دنبال آن، ائمه (علیهم السلام) سپرده است،چنانچه خداوند کریم در قرآن میفرماید:

«وَ أَنْزَلْنَا إِلَیْکَ الذِّکْرَ لتُبَیِّنَ لِلنَّاسِ ما نُزِّلَ إِلَیْهِمْ». سوره نحل، آیه ۴۴

هر چند در قرآن به صراحت درباره نجاست سگ چیزی به میان نیامده است اما در روایات معتبر و فراوان به نجاست آن اشاره شده است:

و بهذا الإسناد عن حماد عن حریز عن الفضل أبی العباس قال: سألت أبا عبد الله ع عن فضل الهرة و الشاة و البقرة و الإبل و الحمار و الخیل و البغال و الوحش و السباع فلم أترک شیئا إلا سألته عنه فقال لا بأس به حتى ??انتهیت إلى الکلب فقال رجس نجس ??لا تتوضأ بفضله و اصبب ذلک الماء و اغسله بالتراب أول مرة ثم بالماء

ترجمه:

ضلمی گوید از امام صادق(علیه السلام) از پس مانده حیوانات (گربه ، گوسفند، گاو، شتر،...) سوال کردم؛

و امام فرمود: اشکالی ندارد. تا اینکه از سگ سوال کردم؛ و امام فرمود: پلید و نجس است.

تهذیب الأحکام (تحقیق خرسان) ؛ ج‏۱ ؛ ص ۲۲۵

علامه مجلسی رحمه الله علیه گوید:

الحدیث التاسع و العشرون: صحیح.

ملاذ الأخیار فی فهم تهذیب الأخبار ؛ ج‏۲ ؛ ص۲۴۶

در ضمن لازم به یا آوری است که :

احکام شرع، تابع مصالح و مفاسد است.

اگر چیزی مصالح و مفاسد نداشت، نه امری بود و نه نهی و نه حکم به نجاست و طهارت اما اگر در امری مصلحت و یا مفسده باشد در این صورت حکمی برای آن مترتب می شود.

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات

نظر شما: * نام: * پست الکترونیکی: * متن نظر : * کد امنیتی:

بازگشت