درباره ما |
کد سؤال: ۲۲۹۹۲ | احکام فقهی »نجاسات | تعداد بازدید: ۳۳ |
باسلام دوست گرامی
در روایات معتبر و فراوان به نجس بودن سگ شاره شده
است:
و بهذا الإسناد عن حماد عن حریز عن الفضل أبی العباس
قال: سألت أبا عبد الله ع عن فضل الهرة و الشاة و البقرة و الإبل و الحمار و الخیل
و البغال و الوحش و السباع فلم أترک شیئا إلا سألته عنه فقال لا بأس به حتى انتهیت إلى الکلب فقال رجس نجس لا تتوضأ بفضله
و اصبب ذلک الماء و اغسله بالتراب أول مرة ثم بالماء در ضمن لازم به یا آوری است که احکام
شرع، تابع مصالح و مفاسد است. اگر چیزی مصالح و مفاسد نداشت، نه امری بود و نه نهی
و نه حکم به نجاست و طهارت اما اگر در امری مصلحت و یا مفسده باشد در این صورت
حکمی برای آن مترتب می شود در خصوص سگ نیز چنین است هر چند حکمت اصلی نجاست سگ
برای ما روش نیست اما در واقعیت یک مفسده ای در آن بوده است که گفته شده است آن
نجس است غیر از این با یک نگاه به ظاهر قضیه نیز می شود به یکی از علل نجاست این
حیوان پی برد؛ زیرا سگ حیوانی است که بدن او محل پرورش خیلی از میکروب ها است و سگ
عامل یکی از خطرناک ترین بیماری ها به نام هاری است و همچنین حیوانی است که زود با
انسان انس می گیرد و انس و مجالست با حیوانات (مخصوصا بعضی از آنها مثل سگ ) روح
حیوانی را در انسان تقویت می کند.لذا ممکن است این چنین چیزی در روباه و یا گرگ
نباشد |