با سلام دوست گرامی

در مجموع ۷ سوال پرسیده اید که بعضی نیز مفصل در سایت جواب داده شده، که در آن صورت به لینک های داده شده مراجعه کنید.

سوال ۷ : ایا ما می توانیم به داماد پیغمبر وپدر زن پغمبر بی احترامی کنیم؟

حکم کسی که به رسول خدا بی احترامی می کند از نظر شما چیست؟

۱۱۴ حدثنا یحیى بن سُلَیْمَانَ قال حدثنی بن وَهْبٍ قال أخبرنی یُونُسُ عن بن شِهَابٍ عن عُبَیْدِ اللَّهِ بن عبد اللَّهِ عن بن عَبَّاسٍ قال لَمَّا اشْتَدَّ بِالنَّبِیِّ صلى الله علیه وسلم وَجَعُهُ قال ائْتُونِی بِکِتَابٍ أَکْتُبْ لَکُمْ کِتَابًا لَا تَضِلُّوا بَعْدَهُ قال عُمَرُ إِنَّ النبی صلى الله علیه وسلم غَلَبَهُ الْوَجَعُ وَعِنْدَنَا کِتَابُ اللَّهِ حَسْبُنَا فَاخْتَلَفُوا وَکَثُرَ اللَّغَطُ قال قُومُوا عَنِّی ولا یَنْبَغِی عِنْدِی التَّنَازُعُ فَخَرَجَ بن عَبَّاسٍ یقول إِنَّ الرَّزِیَّةَ کُلَّ الرَّزِیَّةِ ما حَالَ بین رسول اللَّهِ صلى الله علیه وسلم وَبَیْنَ کِتَابِهِ

صحیح البخاری ج ۱ ص ۵۴/ الجامع الصحیح المختصر ، اسم المؤلف: محمد بن إسماعیل أبو عبدالله البخاری الجعفی الوفاة: ۲۵۶ ، دار النشر : دار ابن کثیر , الیمامة - بیروت - ۱۴۰۷ - ۱۹۸۷ ، الطبعة : الثالثة ، تحقیق : د. مصطفى دیب البغا

ترجمه:عمر گفت: پیامبر بر او بیهوشی فائق آمده است و نزد ما کتاب الله است وما را کفایت می کند،پس اختلاف شد و نزاع بالا گرفت در این حال رسول اکرم ص فرمودند از کنار من بلند شوید وبروید سزاوار نیست نزد من تنازع کنی؟.

مشاهده کردید که در کنار بستر پیامبر نزاع ودرگیری شد!!!

این سوال شما در حالی است که صحابه پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله نیز به وی بی احترامی کردند و وی را قبول نداشتند:

فلما تُوُفِّیَ رسول اللَّهِ صلى الله علیه وسلم قال أبو بَکْرٍ أنا وَلِیُّ رسول اللَّهِ صلى الله علیه وسلم فَجِئْتُمَا تَطْلُبُ مِیرَاثَکَ من بن أَخِیکَ وَیَطْلُبُ هذا مِیرَاثَ امْرَأَتِهِ من أَبِیهَا فقال أبو بَکْرٍ قال رسول اللَّهِ صلى الله علیه وسلم ما نُورَثُ ما ترکنا صَدَقَةٌ فَرَأَیْتُمَاهُ کَاذِبًا آثِمًا غَادِرًا خَائِنًا وَاللَّهُ یَعْلَمُ إنه لَصَادِقٌ بَارٌّ رَاشِدٌ تَابِعٌ لِلْحَقِّ ثُمَّ تُوُفِّیَ أبو بَکْرٍ وأنا وَلِیُّ رسول اللَّهِ صلى الله علیه وسلم وَوَلِیُّ أبی بَکْرٍ فَرَأَیْتُمَانِی کَاذِبًا آثِمًا غَادِرًا خَائِنًا

صحیح مسلم ج ۳ ص ۱۳۷۸/ صحیح مسلم ، اسم المؤلف: مسلم بن الحجاج أبو الحسین القشیری النیسابوری الوفاة: ۲۶۱ ، دار النشر : دار إحیاء التراث العربی - بیروت ، تحقیق : محمد فؤاد عبد الباقی

عمر به علی علیه السلام و عباس بن عبد المطلب می گوید:نظر شما در مورد ابوبکر چنین بود:دروغگو،خائن....نظر شما درمورد من:دروغگو،خائن بود.

حال سوال ما شیعیان از شما این است با تأکید بر این که در سوال خود فرمودید ابوبکر وعمر خلافت را غصب کردند وآنان را غاصب خواندید و جفای بی نهایت خلیفه ی دوم نسبت به وصیتی که اگر پیامبر صلی الله علیه وآله می کرد، امت بعد از وی گمراه نمی شدند(پیامبری که نطق وکلامش وحی الهی است: ما یَنْطِقُ‏ عَنِ‏ الْهَوى‏* إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْیٌ یُوحى‏،نجم۳-۴) و بی احترامی که از او سر زد در مقابل پیامبر ونزاع دربالای بستر ایشان، نظر شما در مورد خلفا چگونه است؟

۶.اسناد آتش زدن درب خانه ی حضرت زهرا سلام الله علیها

به سوال حضرتعالی مفصل در لینک های ذیل پاسخ داده شده است لطفا مراجعه کنید.

https://www.valiasr-aj.com/persian/shownews.php?idnews=۶۳۰۰

https://www.valiasr-aj.com/persian/shownews.php?idnews=۶۳۰۱

https://www.valiasr-aj.com/persian/shownews.php?idnews=۶۳۰۴

۴.مشورت در جنگ ها

اگر حضرت علی علیه السلام مشورت نمیدادند و مسلمین در جنگ ها پیروز نمی شدند و مغلوب می شدند، آیا از اسلام خبری بود؟همانطور که حضرت سلمان در جنگ احزاب پیشنهاد حفر خندق را دادند واز کیان اسلام محافظت کرد.

۳.پیامبر اکرم ص داماد ابوبکر وعمر

ازدواج مهمترین پیوند اجتماعی برای هر انسان است واین میثاق بین دو فرد سپس دو خانواده سپس دو اجتماع گره ایجاد می کند.رسول اکرم صلی الله علیه وآله به جهت گسترش اسلام با قبائل مختلف وصلت کرد تا از طریق نفوذ اجتماعی بتواند اسلام را گسترش دهد ازجمله:

عایشه دختر ابوبکر از قبیله تیم

حفصه دختر عمر از قبیله عدى

ام حبیبه دختر ابوسفیان از قبیله نامدار بنی‌امیه.

ام سلمه از قبیله بنى مخزوم.

سوده از قبیله بنى اسد.

میمونه از قبیله بنى هلال.

و...

واین ازدواج دلیلی بر فضیلت اشخاص وتأیید آن هانمی باشد.

۲.ابوبکر در غار با پیامبر صلی الله علیه وآله:

آیا صرف صحبت با پیامبر دلیلی بر فضیلت خلیفه ی اول است؟؟

به آیه دقت نمایید:

إِلاَّ تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذینَ کَفَرُوا ثانِیَ اثْنَیْنِ إِذْ هُما فِی الْغارِ إِذْ یَقُولُ لِصاحِبِهِ لا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنا فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَکینَتَهُ عَلَیْهِ وَ أَیَّدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَرَوْها وَ جَعَلَ کَلِمَةَ الَّذینَ کَفَرُوا السُّفْلى‏ وَ کَلِمَةُ اللَّهِ هِیَ الْعُلْیا وَ اللَّهُ عَزیزٌ حَکیمٌ‏( التوبة/۴۰)

اگر او را (پیامبر را) یارى نکنید بى‏تردید خدا (یاریش مى‏کند چنان که) او را یارى نمود هنگامى که کافران او را (از مکه) بیرون کردند در حالى که یکى از دو تن بود، (پیامبر و ابو بکر) آن گاه که هر دو در آن غار (غار ثور نزدیک مکه) بودند، وقتى که به همراه خود مى‏گفت: اندوه مخور که حتما خدا با ماست، پس خدا سکینه و آرامش خود را بر او (پیامبر) فرود آورد و او را با سپاهیانى که شما آنها را نمى‏دیدید (در جنگ‏هاى اسلامى) تقویت نمود و سخن کسانى را که کفر ورزیدند پست کرد، و کلمه خداوند (وعده ازلى او در یارى انبیا و پیروزى دینش بر ادیان) است که والا و برترست، و خداوند مقتدر غالب و صاحب حکمت است.

پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله طبق آیه شریفه به خلیفه ی اول تسکین می داد نه ابوبکر به پیامبر(بنابراین همراهی او با پیامبر نه تنها مشکلی را حل نکرد بلکه همراهی او چونکه ایجاد مشکل می کرد پیامبر وی را تسکین داد) اضافه که خداوند در ادامه نزول ملائکه وفرشته های نامرئی و تسکین الهی فقط برای رسول اکرم صلوات الله علیه نازل می شود.

بنابراین این آیه نه تنها فضیلت برای خلیفه ی اول نیست بلکه با دقت و درک دقیق تر چه بسا ذم خلیفه ی اول را نیز در پی داشته باشد.

۱.فرماندهی خلیفه ی اول ودوم

جناب ابوبکر وعمر در چند جنگ به عنوان فرمانده گماشته شدند غیر از جنگ خیبر؟

در جنگ خیبر هر دو به عنوان فرمانده بخشی از سپاه گماشته شدند ولی با فرارشان باعث تضعیف روحیه ی سپاه وتقویت روحیه یهود شدند(لذا بسیاری از کتب که واقعه ی خیبر وجریان پرچمداری علی بن ابی طالب بعد از شکست اول ودوم را نقل کرده اند، واقعه جنگ خلیفه ی اول ودوم را نیاوردند).

وبا این عمل ضعف خویشتن در هدایت سپاه و لشکر را اثبات کردند.

حال کسی که در این چنین وضعیتی است که قدرت هدایت سپاه را سزاوار جایگزینی بعد از پیمبر صلی الله علیه وآله است؟خصوصا که با فرار خود در جنگ احد ونزول آیه در شأن ایشان و عدم کفایت آنان بر پرچم داری امت اسلام بعد از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله را اثبات کردند.

این آیه را دقت فرمایید:

إِذْ تُصْعِدُونَ وَ لا تَلْوُونَ عَلى‏ أَحَدٍ وَ الرَّسُولُ یَدْعُوکُمْ فی‏ أُخْراکُمْ فَأَثابَکُمْ غَمًّا بِغَمٍّ لِکَیْلا تَحْزَنُوا عَلى‏ ما فاتَکُمْ وَ لا ما أَصابَکُمْ وَ اللَّهُ خَبیرٌ بِما تَعْمَلُون‏.آل‏عمران : ۱۵۳

(به خاطر بیاورید) هنگامى را که از کوه بالا میرفتید و جمعى در وسط بیابان پراکنده شدند و از شدت وحشت،) به عقب ماندگان نگاه نمى‏کردید، و پیامبر از پشت سر، شما را صدا مى‏زد. سپس اندوه‏ها را یکى پس از دیگرى به شما جزا داد این بخاطر آن بود که دیگر براى از دست رفتن (غنایم جنگى) غمگین نشوید، و نه بخاطر مصیبت‏هایى که بر شما وارد مى‏گردد. و خداوند از آنچه انجام مى‏دهید، آگاه است.

خلیفه ی دوم اعتراف خود به فرار کردن را چنین بیان می کند:

خطب عمر یوم الجمعة فقرأ آل عمران وکان یعجبه إذا خطب أن یقرأها فلما انتهى إلى قوله ^ إن الذین تولوا منکم یوم التقى الجمعان ^ قال لما کان یوم أحد هزمناهم ففررت حتى صعدت الجبل فلقد رأیتنی أنزو کأننی أروى

تفسیر الطبری ج ۴ ص ۱۴۴/ جامع البیان عن تأویل آی القرآن ، اسم المؤلف: محمد بن جریر بن یزید بن خالد الطبری أبو جعفر الوفاة: ۳۱۰ ، دار النشر : دار الفکر - بیروت - ۱۴۰۵

عمر در روز جمعه خطبه خواند وآیه ای از سوره ی آل عمران قرائت کرد وهر زمان خطبه می خواند تعجبش بر می انگیخت،تا به ایه ی ۱۵۴ سوره ی آل عمران می رسید،گفت: زمانی که روز احد شد ما فرار کردیم، واز اوه بالا رفتیم و...

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات

نظر شما: * نام: * پست الکترونیکی: * متن نظر : * کد امنیتی:

بازگشت