 |
درباره ما |  |
| کد سؤال: ۲۲۷۸۲ | توحید و خداشناسی | تعداد بازدید: ۲۳ |
باسلام این که خداوند کسی را هدایت کند به این معنا نیست که او مجبورا هدایت شده و یا بعد از هدایت، قطعا بر ایمان خود خواهد ماند. بسیاری بودند که پس از هدایت دوباره گمراه شدند. این که خداوند چه کسانی را هدایت می کند و چه کسانی را هدایت نمی کند در خود قرآن آمده است به عنوان نمونه به چند مرورد اشاره می شود. مثلا قرآن کتاب هدایت است هر کس به قرآن ایمان بیاورد هدایت شده است.
به درستی که این قرآن مردم را به طریقی که راست ترین و استوارترین طریقه است هدایت می کند و مؤمنانی را که عمل شایسته انجام می دهند بشارت می دهد که پاداش عظیمی برای آنها خواهد بود. ( ایه ۹ سوره اسراء). یا مثلا کسانی که در راه خدا تلاش کنند خداوند راه های خود را به آنها نشان می دهد. وَالَّذِینَ
جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنَا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِینَ. از طرفی دیگر در برخی آیات کسانی را که خداوند هدایت نمی کند را هم متذکر شده است. إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْفَاسِقِینَ. خدا فاسقان را راهنمایى نمىکند. (سوره منافقون آیه ۶) یا در آیه ی دیگر
آمده است: خلاصه اینکه ملاک هدایت و عدم هدایت را خود خداوند در قرآن ذکر نموده است. و این هدایت و گمراهی هم کاملا اختیاری است. برای همین است که برخی پس از هدایت دوباره گمراه می شوند. لذا همین صحابه ی که به ظاهر هدایت شده بودند گاها مخالفت هایی را با پیامبر صلی الله علیه و آله داشتند که از نمونه های آن غصب خلافت است. ۱) مخالفت برخی صحابه با دستور پیامبر صلی الله علیه و آله پیامبر صلی الله علیه و آله در سال فتح مکه در ماه رمضان به سوی مکه خارج شدند در حالی که روزه بودند. چون به منطقه کراع غمیم رسیدند، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله آب طلبیدند و در حضور مردم نوشیدند تا نشان دهند که باید افطار نمایند، ولی عدّهای همچنان روزهشان را نگه داشتند که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند اینها معصیت کارند اینها معصیت کارند أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ خَرَجَ عَامَ الْفَتْحِ إِلَى مَکَّةَ فِی رَمَضَانَ فَصَامَ حَتَّى بَلَغَ کُرَاعَ الْغَمِیمِ فَصَامَ النَّاسُ ثُمَّ دَعَا بِقَدَحٍ مِنْ مَاءٍ فَرَفَعَهُ حَتَّى نَظَرَ النَّاسُ إِلَیْهِ ثُمَّ شَرِبَ فَقِیلَ لَهُ بَعْدَ ذَلِکَ إِنَّ بَعْضَ النَّاسِ قَدْ صَامَ فَقَالَ أُولَئِکَ الْعُصَاةُ أُولَئِکَ الْعُصَاةُ المؤلف : مسلم بن الحجاج أبو الحسین القشیری النیسابوری. صحیح مسلم ج ۲ ص ۷۸۵. الناشر : دار إحیاء التراث العربی – بیروت. تحقیق : محمد فؤاد عبد الباقی. عدد الأجزاء : ۵
۲) مخالفت عمر با نوشتن وصیت پیامبر صلی الله علیه و آله پیامبر صلی الله علیه و آله در لحظات آخر عمرشان رو به برخی اصحاب فرمودند: ائْتُونِی بِکِتَابٍ أَکْتُبْ لَکُمْ کِتَابًا لاَ تَضِلُّوا بَعْدَهُ» قَالَ عُمَرُ إِنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ غَلَبَهُ الوَجَعُ
کاغذی بیاورید تا برایتان وصیتی بنویسم که پس از من گمراه نشوید، عمر گفت: بیماری و درد بر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله غلبه کرده است. لذا نگذاشت پیامبر صلی الله علیه و آله وصیت خود را بنویسد.
المؤلف: محمد بن إسماعیل أبو عبدالله البخاری الجعفی. صحیح البخاری ج ۱ ص ۳۴. المحقق: محمد زهیر بن ناصر الناصر الناشر: دار طوق النجاة. الطبعة: الأولى، ۱۴۲۲هـ. عدد الأجزاء: ۹
و موراد بسیاری از مخالفت صحابه ی که علی الظاهر هدایت شده بودند با پیامبر مکرم اسلام که در منابع نقل شده است. نتیجه این که: هدایتی که در قرآن آمده به هیچ وجه اجباری نیست و اشخاص بسیاری بودند که پس از هدایت گمراه شدند. | ||