اسم پیامبر در کتب پیش از اسلام مأدمأد است؟
باسلام دوست گرامی در این خصوص روایتی در کشف الغمه به این صورت نقل شده است
و فی التوراة ما حکاه لی بعض الیهود و رأیته أنا فی توراة معربة و قد نقله الرواة أیضا إسماعیل قبلت صلاته و بارکت فیه و أنمیته و کثرت عدده ب مادماد معناه بمحمد و عدد حروفه اثنان و تسعون حرفا سأخرج اثنی عشر إماما ملکا من نسله و أعطیه قوما کثیر العدد و أول هذا الفصل بالعبری لإشموعیل شمعیثوخو
۱کشف الغمة فی معرفة الأئمة (ط - القدیمة) ؛ ج۱ ؛ ص۲۱
و مصنف رحمه الله میفرماید که یکى از یهودى براى من از توراة نقلى کرد و من هم آن مضمون را در توراة معرب مشاهده کردم و رواة نیز از آن نقل کردند که: حق سبحانه و تعالى فرموده که من قبول کردم نماز و نیاز اسماعیل را و او را برکت و نمو و افزونى دادم و بسیار گردانیدم عدد اولاد او را بماذماذ که معنى آن محمد است (ص) و عدد حروف او نود و دو است زود باشد که بیرون آورم دوازده امام را از نسل او که هر یک بمنزله ملکى باشند در پاکیزگى و عصمت و بدهم او را گروه بسیار، و اول این فصل بعبرى نوشته شده بود بدین صورت: لا شموعیل شمعیشوخو. علامه مجلسی نیز گوید از روایات استفاده می‌شود که مراد از مادماد پیامبر است به این منعا هست که نسل اسماعیل بوسیله پیامبر زیاد شد
أقول الذی یظهر من الأخبار أن مادماد اسم محمد ص بالعبرانیة أی
أکثرت نسل إسماعیل بسبب محمد ص فحرفوه لفظا و معنى و على ما ذکروه أیضا المراد بغایة الغایة هو النبی ص لأنه فی غایة الغایة من الکمال.
بحار الأنوار (ط - بیروت) ؛ ج۳۶ ؛ ص ۲۱۴ جهت اطلاع بیشتر به این آدرس رجوع کنید http://www.maarefquran.org/index.php/page,viewArticle/LinkID,۴۸۳۳
موفق باشید گروه پاسخ به شبهات
| 
