درباره ما

با سلام به محضر مبارکتان و تشکر از جواب خوب وعالی که اعلام فرموده بودید بنده بیشتر نظرم بر وضو ی شستن دستها بود که ما از بالا ی مرفق به پائین دستها رامیشوئیم ولی برادران اهل تسنن از سمت انگشتان به سمت مرفق دستها را میشویند لطفا اگر در این مورد بخصوص مطلب مستندی هست ارائه بفرمائید خداوند به شما جزای خیر عطا بفرمایند ومن ا... توفیق
کد سؤال: ۲۲۶۳۹احکام فقهی »نماز »وضو
تعداد بازدید: ۲۵
با سلام به محضر مبارکتان و تشکر از جواب خوب وعالی که اعلام فرموده بودید بنده بیشتر نظرم بر وضو ی شستن دستها بود که ما از بالا ی مرفق به پائین دستها رامیشوئیم ولی برادران اهل تسنن از سمت انگشتان به سمت مرفق دستها را میشویند لطفا اگر در این مورد بخصوص مطلب مستندی هست ارائه بفرمائید خداوند به شما جزای خیر عطا بفرمایند ومن ا... توفیق

باسلام
دوست گرامی
در خصوص وضوء باید بگوییم شیعیان معتقدند دست ها از آرنج تا نوک انگشتان باید شسته شود و سنت نیز همین است. دلیلشان نیز ظاهر آیه است که به نظر عرفى همین به ذهن مى آید چون در موارد مشابه این گونه ترکیب، شروع از بالا به پایین است. مثلاً اگر دکتر به بیمار بگوید: پایت را تا زانو با آب سرد بشوى، بیمار آنچه را در عرف رایج است انجام مى دهد، یعنى شستن از بالا به پایین، یا وقتى صاحب خانه به رنگ کار مى گوید: دیوارهاى این اتاق را تا سقف رنگ آمیزى کن، آنچه در عرف معمول است انجام مى شود، یعنى رنگ کردن دیوارها از بالا به پایین و هرگز به ذهن رنگ کار یا بیمار این نمى آید که صاحب خانه و پزشک که گفته «تا»، مقصودش بیانِ آخرِ محلّ رنگ زدن یا شستن است، بلکه از کلمه «تا» مى فهمد که صرفاً محدوده مورد نظر را در رنگ زدن و شستن تعیین کرده است. در آیه وضو نیز اینچنین است، وقتى آیه مى گوید دست ها را تا مرفق بشویید، بیان محدوده شستن مورد نظر است زیرا در عرب کل دست را از شانه تا آخر دست، ید می گویند لذا مراد خداوند بیان این است که این شستن این قسمت از ید یعنی آرنج منظور است نه چگونگى آن. و این را به نظر معمول عرف واگذاشته و در عرف هم بدون تردید، آنچه معمول تر است، شستن از بالا به پایین است.
بنابراین قرآن با گفتن الی المرافق می خواهد محدوده شستن را معین کند نه اینکه بگوید از نوک انگشتان تا آرنج را بشورید بویژه اینکه برخی الی را به معنی مع گرفته اند به معناى «با» (إلى به معناى مَعَ) یعنى دست ها را همراه با آرنج بشویید. اینگونه کاربردهاى لفظى در قرآن و ادبیات عرب وجود دارد
موفق باشید
گروه پاسخ به شبهات
* نام:
* پست الکترونیکی:
* متن نظر :
* کد امنیتی:
  

بازگشت