درباره ما

در مورد شان نزول سوره عبس، اگر در مورد مردی ثروتمند از بنی امیه است، چرا چنین شخصی که نشست و برخواستش با اغنیاء است، برای توجه و اعتنا به اغنیا عتاب شود؟ آیا سیاق آیات نشان می‌دهد که آیات سوره عبس در مورد پیامبر است؟ با توجه به ضمائر آیه می‌توان گفت که آیات در مورد پیامبر است؟ اگر بگوییم آیات در مورد پیامبر است چه اشکالی دارد؟
کد سؤال: ۲۲۱۵۷قرآن و کتب آسمانی »شان نزول
نبوت »عصمت انبیا
امامت و ائمه (علیهم السلام) »امامت عامه »امامت عامه مفاهیم و کلیات »عصمت
نبوت »حضرت محمد (ص)
تعداد بازدید: ۵۲
در مورد شان نزول سوره عبس، اگر در مورد مردی ثروتمند از بنی امیه است، چرا چنین شخصی که نشست و برخواستش با اغنیاء است، برای توجه و اعتنا به اغنیا عتاب شود؟ آیا سیاق آیات نشان می‌دهد که آیات سوره عبس در مورد پیامبر است؟ با توجه به ضمائر آیه می‌توان گفت که آیات در مورد پیامبر است؟ اگر بگوییم آیات در مورد پیامبر است چه اشکالی دارد؟

با سلام

دوست گرامی

در مورد سوال اول، باید بیان داشت که در منابع فریقین این گونه آمده که شخص ثروتمندی وقتی شخص فقیری را دید بخاطر فقر و کهنه بودن لباس و ... از او روگردان شد.

این جا آیه نازل شد و نسبت به این نوع برخورد اشرافیت در مورد فقرا تذکر داد.

در اینجا شخص مهم نیست بلکه فرهنگ آن مهم است. یعنی مراد آیه برچیدن این دست برخورد ها در جامعه است که ملاک برتری افراد تقوی است. { إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ [الحجرات: ۱۳]}. و ملاک تقواست نه فقر و ثروت

علی ای حال پیامبر صلی الله علیه و آله در پی اصلاح فرهنگی بود که در جامعه رواج داشت.

اما سوال دوم:

این که خطاب به پیامبر صلی الله علیه و آله است را از کجا متوجه شده اید؟

کلمه (کلا) باز داشتن از همان عملى است که به خاطر آن عتابش فرمود یعنى عبوس کردن قیافه.

و ضمیر در جمله (انها تذکره) به آیات قرآنى و یا به قرآن بر مى گردد، و اگر آن را مونث آورده براى این بود که خبر آن (تذکره ) مونث بوده، و معناى آن این است که : آیات قرآنى - و یا قرآن - تذکره است، یعنى موعظه اى است که هر پند پذیرى از آن متعظ مى شود، و یا تذکر دهنده اى است که اعتقاد حق و عمل حق را تذکر مى دهد.

لذا این آیه نمی تواند مخاطبش پیامبر صلی الله علیه و آله باشد.

سوال سوم:

ضمیر در (ان جاءه الاعمی) به فاعل فعل می رسد یعنی به کسی که چهره در هم کشید. و کل آیه علت عبوس شدن را بیان می کند.

یعنی چرا آن شخص عبوس شد به علت این که آن شخص نابینا آمد.

آیه (و ما یدریک لعله یزکی) هم حال از فعل فاعل (شخص عبوس) است. و کلمه تزکى به معناى در پى پاک شدن از راه عمل صالح است. یعنی تو چه می دانی شاید آن شخص با شنیدن سخنان حق و پند پذیری تزکیه و پاک شد.

و به طور کل نمی تواند مخاطب آیات پیامبر صلی الله علیه و آله باشد چرا که او صاحب خلق عظیم است. و اگر مخاطب پیامبر صلی الله علیه و آله بود ضمیر مخاطب استفاده می شد نه غایب.

سوال چهارم:

علمای علوم قرآن می گویند ۲۷ مورد خطاب در قرآن آمده که مخاطب پیامبر صلی الله علیه و آله است اما مراد آن پیامبر صلی الله علیه و آله نیست.

مثلا در مورد آیه لَئِنْ أَشْرَکْتَ لَیَحْبَطَنَ‏ عمَلُکَ وَ لَتَکُونَنَّ مِنَ الْخاسِرِین‏. این آیه خطاب به پیامبر صلی الله علیه و آله اما قطعا مراد پیامبر صلی الله علیه و آله نیست.

در مورد سوره عبس هم آیاتی نازل شده حال مراد از این آیات کیست باید به سراغ روایات رفت. روایات شیعه و سنی می گویند مخاطب پیامبر صلی الله علیه و آله نیست. و این برای ما علم آور است که شخص دیگری مخاطب آیه است.

اما اگر این آیه را خطاب به پیامبر صلی الله علیه و آله بدانیم دور از شان ایشان است. پیامبری که رحمته للعالمین و اسوه حسنه است مگر می شود این گونه نسبت به شخصی بی ادبی کند.

در مورد روایات ذنب و نسیان و... که خطاب به پیامبران شده است را علمای بزرگوار در ذیل آیات ادله و روایات را ذکر کرده اند که مراجعه فرمایید

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات

* نام:
* پست الکترونیکی:
* متن نظر :
* کد امنیتی:
  

بازگشت