اولا: این راوی توثیق دارد حاکم نیشابورى بعد از نقل این روایت مى‌گوید:
هَذَا حَدِیثٌ صَحِیحُ الإِسْنَادِ، وَأَبُو سَعِیدٍ التَّیْمِیُّ هُوَ عُقَیْصَاءُ ثِقَةٌ مَأْمُونٌ، وَلَمْ یُخَرِّجَاهُ
این روایت سندش صحیح و ابوسعید التیمى همان عقیصاء است که ثقه و مورد اعتماد است؛ ولى بخارى و مسلم آن را نقل نکرده‌اند

المستدرک على الصحیحین ج ۳ ص ۱۳۴

ثانیا: ابن حبان او را در الثقات آورده است که خود این دلالت بر توثیق می کند:
عقیصا أبو سعید التیمى صاحب الکراش من أهل الکوفة یروى عن على بن أبى طالب وعمار روى عنه الأعمش ومحمد بن جحادة وقد قیل إن اسم أبى سعید عقیصا دینار
الثقات ج ۵ ص ۲۸۶
برخی از علمای اهل سنت در خصوص توثیقات ابن حبان گفته‌اند که اگر یک راوی در بین علمای رجال ضعیف باشد اما ابن حبان او را توثیق کند، در این صورت روایت« حسن» می‌شود
شوکانی در ذیل یک روایتی که یکی از راویان آن تضعیف دارد، اما ابن حبان او را توثیق کرده است گوید:
قلنا ومع توثیق ابن حبان له فقد صار من قسم الحسن لا من قسم الضعیف
ما می‌گوییم با توثیق ابن حبان آن راوی را، روایت از قسم حسن می‌شود نه از قسم ضعیف
الشوکانی ،: محمد بن علی بن محمد (متوفای ۱۲۵۰ )، تحفة الذاکرین بعدة الحصن الحصین من کلام سید المرسلین ، ج ۱ ص ۱۳۶، دار النشر : دار القلم - بیروت - لبنان - ۱۹۸۴ ،

همچنین طبق مبنای اهل سنت وقتی یک راوی هم توثیق داشته باشد و هم تضعیف در این صورت ، روایت مختلف فیه می شود و این نوع روایت، روایت حسن می شود: وقال ابن القطان هو صدوق ولم یثبت علیه ما یسقط له حدیثه إلا أنه مختلف فیه فحدیثه حسن .
تهذیب التهذیب ، ج ۵ ، ص ۲۲۸
همچنین در خصوص یک روای که هم تضعیف دارد و هم توثیق آمده است
حدیث آخر أخرجه الترمذی ... وقال غریب ورواه أحمد فی مسنده قال بن القطان فی کتابه وأبو معشر هذا مختلف فیه فمنهم من یضعفه ومنهم من یوثقه فالحدیث من أجله حسن انتهى .
نصب الرایة ، الزیلعی ، ج ۵ ، ص ۲۵۶
و در تهذیب التهذیب در ترجمه عبد الله بن صالح می‌نویسد :
وقال ابن القطان هو صدوق ولم یثبت علیه ما یسقط له حدیثه إلا أنه مختلف فیه فحدیثه حسن
تهذیب التهذیب ، ج ۵ ، ص ۲۲۸ .
زرکشی در اللألئ المنثوره می‌نویسد :
وقد أخرجه ابن ماجة فی سننه عن کثیر بن شنظیر عن محمد سیرین ... وکثیر بن شنظیر محتلف فیه فالحدیث حسن .

البته خود علمای اهل سنت گفته اند که روایت حسن مانند صحیح است
ثم الحسن کالصحیح فی الاحتیاج
تدریب الراوی ج ۱ ص ۱۶۰
موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات