درباره ما

از کجا بدانیم که امامزاده‌ها بر حق هستند تا توسل کنیم؟
کد سؤال: ۲۱۸۵۴عقاید شیعه و پاسخ به شبهات آن »توسل
تعداد بازدید: ۳۲
از کجا بدانیم که امامزاده‌ها بر حق هستند تا توسل کنیم؟

با سلام

دوست گرامی

اولا: اگر ممکن است اسم برنامه، تاریخ و کارشناسی که این سخن را در شبکه جهانی ولایت گفته است، به صورت دقیق بنویسید تا بررسی شود که واقعا چنین چیزی بوده یانه؟

ثانیا:‌‌ آیه مورد نظر شما این است: قُلْ أَ نَدْعُواْ مِن دُونِ اللَّهِ مَا لَا یَنفَعُنَا وَ لَا یَضرُُّنَا وَ نُرَدُّ عَلىَ أَعْقَابِنَا بَعْدَ إِذْ هَدَئنَا اللَّهُ کاَلَّذِى اسْتَهْوَتْهُ الشَّیَاطِینُ فىِ الْأَرْضِ حَیرَْانَ لَهُ أَصْحَابٌ یَدْعُونَهُ إِلىَ الْهُدَى ائْتِنَا قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَى‏ وَ أُمِرْنَا لِنُسْلِمَ لِرَبّ‏ِ الْعَلَمِینَ(انعام/۷۱)

این آیه در باره مشرکان است که بت ها را عبادت می‌کردند همان بت هایی که خود شان آنها را ساخته بودند و در مقابل خداوند قرار داده بودند. بنابراین آیه ربطی به توسل شیعیان به ائمه و یا امام زاده ها ندارد.

و نکته دیگر این که کلمه «ندعوا» در این آیه به معنا عبادت کردن است و دعا کردن تنها مراد نیست.

مرحوم طبرسی آیه را این‌گونه معنا کرده است: ثم أمر سبحانه نبیه ص و المؤمنین بخطاب الکفار فقال «قُلْ» یا محمد لهؤلاء الکفار الذین یدعون إلى عبادة الأصنام أو قل أیها الإنسان أو أیها السامع «أَ نَدْعُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لا یَنْفَعُنا» إن عبدناه «وَ لا یَضُرُّنا» إن ترکنا عبادته‏...

مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج‏۴، ص: ۴۹۳

آلوسی از علمای اهل سنت شأن نزول آیه را در باره ابو بکر ذکر کرده که پسرش او را به عبادت بت ها فراخواند و این آیه نازل شد:و قیل: نزلت فی أبی بکر الصدیق رضی الله تعالى عنه حین دعاه ابنه عبد الرحمن إلى عبادة الأصنام.

روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم، ج‏۴، ص: ۱۷۷

زمخشری کلمه «اندعوا»‌را به «انعبد» معنا کرده است: قُلْ أَ نَدْعُوا أ نعبد مِنْ دُونِ اللَّهِ الضارّ النافع ما لا یقدر على نفعنا و لا مضرتنا..

الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج‏۲، ص: ۳۷

بنابراین، مشرکان بت ها را عبادت می کردند، اما در توسل، عبادت کردن مطرح نیست بلکه وسیله قرار دادن آنها در نزد خداوند است.

و نکته دوم این که عقیده ما در توسل این است که اگر خداوند بخواهد، به حق امام و یا اولیای خود، حاجت متوسل شونده را بر آورده می‌کند و اگر اذن خداوند نباشد بر آورده نمی شود. لذا ما امام و امام زاده را بنده خوب خدا می دانیم و در مقابل خدا قرار نمی دهیم و عبادت هم نمی کنیم فقط توسل می کنیم اگر خدا بخواهد دعای آنها در حق ما مستجاب می شود.

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات


* نام:
* پست الکترونیکی:
* متن نظر :
* کد امنیتی:
  

بازگشت