درباره ما

سلام در نهج البلاغة نامه ۳۱ در بخش علامات الرحمة الهیة ، امیر المومنین میفرمایند: و لم یجعل بینک و بینه مَن یحجبک عنه و لم یلجئک الی مَن یشفع لک الیه (و خداوند بین تو و خودش کسی را قرار نداده تا حجاب و فاصله ایجاد کند و تو را مجبور نساخته که به شفیع و واسطه ای پناه ببری) (ترجمه محمد دشتی) این از یک سو ؛ از سویی دیگر آیة ای که میفرماید وابتغوا الیه الوسیله و روایاتی که دلالت بر توسل به اهل بیت میکنند چه؟ جمع بین اینها را بیان بفرمائید. تشکر
کد سؤال: ۲۱۶۰۹نهج البلاغه
عقاید شیعه و پاسخ به شبهات آن »توسل
عقاید شیعه و پاسخ به شبهات آن
تعداد بازدید: ۸۵
سلام در نهج البلاغة نامه ۳۱ در بخش علامات الرحمة الهیة ، امیر المومنین میفرمایند: و لم یجعل بینک و بینه مَن یحجبک عنه و لم یلجئک الی مَن یشفع لک الیه (و خداوند بین تو و خودش کسی را قرار نداده تا حجاب و فاصله ایجاد کند و تو را مجبور نساخته که به شفیع و واسطه ای پناه ببری) (ترجمه محمد دشتی) این از یک سو ؛ از سویی دیگر آیة ای که میفرماید وابتغوا الیه الوسیله و روایاتی که دلالت بر توسل به اهل بیت میکنند چه؟ جمع بین اینها را بیان بفرمائید. تشکر

با سلام
دوست گرامی
در این عبارت نهج البلاغه چند مطلب آمده است:
۱. تشویق حضرت به دعا کردن و این که خداوند دعای کسی که او را بخواند اجابت می کند به همین جهت خداوند دستور داده است که از او بخواهیم تا ما حاجت را بدهد.
۲. حضرت دفع این توهم را نموده که انسان فکر نکند، بین او و خداوند حجاب است از این جهت دست از دعا کردن بردارد.
۳. خداوند انسانها را مجبور نکرده است که حتما کسی را به عنوان شفیع در خانه خدا بیاورد.
تا این جا روشن شد که کلام امام همین است و بس.
اما در هر سه مطلب، نیامده است که اگر کسی خودش مستقیما به خدا رجوع نکرد، بلکه به شخصی همانند پیامبر و ائمه (علیهم السلام) متوسل شد، این کار جایز نباشد؛ پس در این جملات، هرگز توسل یا مسأله شفاعت نفی نشده است، تنها امام فرموده است که شما مجبور به این کار نیستید؛ اما اگر کسی را شفیع قرار دادی، آیا این کار درست است یانه؟ امام در رد آن سخنی بیان نکرده است.
نتیجه این که اگر خودت مستقیم نخواستی از خدا بخواهی، توسل و طلب شفاعت جایز است.
ثانیا: اگر انسان به این اعتقاد که پیامبر و ائمه (علیهم السلام) به اذن خداوند می توانند حاجات ما را بدهند، به آنها توسل نماید و از آنها درخواست نماید، هیچ اشکالی ندارد ، مثل این است که مستقیم از خدا خواسته ایم؛ چرا که آنان هرچه را به ما می دهند، از خدا می گیرند و از خودشان چیزی ندارند.
ثالثا: گاهی برای انسان واجب می‌شود که به پیامبر و ائمه علیهم السلام توسل نماید،‌مثل این که گناهی بزرگی انجام داده که در اثر آن منفور ترین چهره در نزد خداوند شده است؛‌در این صورت اگر مستقیما خودش هم به خدا مراجعه کند، به طور قطع خداوند او را نمی‌بخشد؛ چون گناهش بزرگ است؛ اما اگر واسطه‌ای را ببرد که آو در نزد خدا آبرومند است و درخواستش برو برگشت ندارد، توسل به آن وسیله واجب و لازم است.
از این جهت در آیه فرموده است: وابتغوا الیه الوسیله. این آیه به این صورت اشاره دارد.


موفق باشید
گروه پاسخ به شبهات

* نام:
* پست الکترونیکی:
* متن نظر :
* کد امنیتی:
  

بازگشت