با سلام

دوست گرامی

کلمه «اولیا» در آیه نخست، تنها به معنای دوستی تنها نیست که شما برداشت کرده اید بلکه مفسران آن را اعم از ولایت در تصرف و دوستی عادی می‌دانند.

مرحوم طبرسی می‌نویسد:

والأولیاء جمع ولی وهو النصیر ، لأنه یلی بالنصر صاحبه .

و در توضیح جمله : ( یا أیها الذین آمنوا لا تتخذوا الیهود والنصارى أولیاء ) می‌نویسد:

أی : لا تعتمدوا على الاستنصار بهم ، متوددین إلیهم ،

تفسیر مجمع البیان - الشیخ الطبرسی - ج ۳ ص ۳۵۵

مرحوم فیض کاشانی نیز می‌نویسد:

یا أیها الذین آمنوا لا تتخذوا الیهود والنصارى أولیاء لا تعتمدوا على الإنتصار بهم متوددین إلیهم ولا تعاشروهم معاشرة الأحباب بعضهم أولیاء بعض فی العون والنصرة ویدهم واحدة علیکم وهم المتفقون فی مضادتکم ومن یتولهم منکم فإنه منهم من استنصر بهم فهو کافر مثلهم .

التفسیر الصافی - الفیض الکاشانی - ج ۲ ص ۴۱

از مجموع کلمات مفسران به دست می اید که قرآن نهی فرموده است از این که مسلمانان بر دشمنان دین تکیه و اعتماد کنند، و ‌آنها را یاور و ناصر خود بدانند. این کمترین چیزی است که از آیه استفاده می شود و ولایت در تصرف شؤون مسلمانان بالاترین معنای ولایت است که خداوند از همه این انواع ولایت نهی فرموده است.

اما در ‌آیه ولایت، نمی‌شود «ولی» را به معنای دوست و یاور معنا کرد بلکه بالاترین معنا را دارد که همان اولی به تصرف باشد.

بنابراین، مراد از آیات را موقعیت و جایگاه نزول آیه روشن می‌کند.

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات

نظر شما: * نام: * پست الکترونیکی: * متن نظر : * کد امنیتی:

بازگشت