 |
درباره ما |  |
| کد سؤال: ۲۱۱۲۲ | امامت و ائمه (علیهم السلام) »امامت خاصه »امامت خاصه در قرآن »نام امام علی (ع) در قرآن | تعداد بازدید: ۷۷ |
با سلام دوست گرامی اولا: طبق روایتی که در منابع شیعه واهل سنت آمده، ابن عباس می فرماید: حدود سه صد آیه و یا بیشتر در باره امیر مؤمنان علیه السلام نازل شده است؛ اما در این روایات نیامده که اسم حضرت علی در قرآن ذکر شده و یا فرموده باشد که این کلمه اسم آن حضرت است؛ بلکه می‌گویند این آیات در شأن آن حضرت نازل شده است. برای اطلاع بیشتر از این روایات به آدرس ذیل مراجعه فرمایید: http://zolfagharhaydar.blogfa.com/post/۵۷ بنا براین، کلمه «علی» که در آیه مبارکه «لسان صدق علیا» آمده، مراد این نیست که همین کلمه بر اسم حضرت علی علیه السلام دلالت کند، بلکه این آیه در باره آن حضرت در لسان ائمه معصومین علیهم السلام تأویل شده و مصداق لسان صدق آن حضرت است. بسیاری از نویسندگان و گویندگان متأسفانه بین تأویل آیه و این که مراد از یک کلمه مصداق مشخص خارجی است خلط می‌کنند. به آدرسی که فرمودی رفتیم و روایت مورد استشهاد این روحانی محترم روایت ذیل است: وذکر محمد بن العباس ( ره ) قال : حدثنا أحمد بن القاسم قال : حدثنا أحمد بن محمد السیاری ، عن یونس بن عبد الرحمن قال : قلت لأبی الحسن الرضا علیه السلام : إن قوما طالبونی باسم أمیر المؤمنین علیه السلام فی کتاب الله عز وجل ، فقلت لهم : من قوله تعالى ( وجعلنا لهم لسان صدق علیا ) فقال : صدقت ، هو هکذا . تأویل الآیات - شرف الدین الحسینی - ج ۱ ص ۳۰۵ خود مؤلف وقتی روایت را نقل کرده درتوضیح می‌نویسد: ومعنى قوله ( لسان صدق ) أی وجعلنا لهم ولدا ذا لسان أی قول صدق ، وکل ذی قول صدق فهو صادق ، والصادق معصوم ، وهو علی بن أبی طالب علیه السلام . معنای «لسان صدق» این است که برای آنها فرزندی قرار دادیم که دارای زبان راستگو است و هر کسی که راستگو باشد او صادق است و صادق به معنای حقیقی آن، علی بن ابی طالب علیه السلام است. خود مؤلف هم اعقتادش بر این است که مصداق لسان صدق حضرت علی است نه این که کلمه «علی» اسم آن حضرت باشد. خوب است قبل از این که سخنی بگوییم یک بررسی اجمالی روی سند روایت هم داشته باشیم و سند این روایت ضعیف است بنابراین استدلال به آن از نظر علمی صحیح نیست. یکی از راویان سند، احمد بن محمد سیاری است. که در رجال اسم وی، احمد بن محمد بن سیار آمده است. سخنان شیخ طوسی و نجاشی را که از علمای بزرگ علم رجال شیعه هستند در باره این شخص میاوریم و می بینید که آنها شدیدا این فرد را تضعیف کرده و فاسد المذهب خوانده اند. درنتیجه نمی توان به روایت او استدلال کرد آن هم در مسأله بسیار حساسی مثل این موضوع. نجاشی می نویسد: أحمد بن محمد بن سیار أبو عبد الله الکاتب ، بصری ، کان من کتاب ال طاهر فی زمن أبی محمد علیه السلام . ویعرف بالسیاری ، ضعیف الحدیث ، فاسد المذهب ، رجال النجاشی - النجاشی - ص ۸۰ شیخ طوسی نیز می‌نویسد: أحمد بن محمد بن سیار ، أبو عبد الله الکاتب ، بصری ، کان من کتاب آل طاهر فی زمن أبی محمد علیه السلام ، ویعرف بالسیاری ، ضعیف الحدیث ، فاسد المذهب ، مجفو الروایة ، کثیر المراسیل . الفهرست - الشیخ الطوسی - ص ۶۶ در سخنان فوق، ایشان ضعیف الحدیث،فاسد المذهب، مجفو الروایة و کثیر المراسل خوانده شده است. مجفو الروایة یعنی روایتش متروک است و مورد عمل نیست. آقای کلباسی در معنای این تعبیر می‌نویسد: [ فی " مجفو الروایة " ] فی بعض التراجم : " مجفو الروایة " ، کما فی ترجمة أحمد بن محمد بن سیار والغرض أنه متروک الروایة ، وروایته غیر معمول بها . الرسائل الرجالیة - أبی المعالی محمد بن محمد ابراهیم الکلباسی - ج ۲ ص ۴۵۲ بنابراین سند روایت ضعیف است و روایت حجت نیست. کاش جناب آقای رائفی و سوزنچی ابتدا سند را بررسی می کردند و بعد این سخن را می گفتند تا سخنان شان دستاویز دشمنان اهل بیت و مورد سوء استفاده قرار نگیرد. موفق باشید گروه پاسخ به شبهات | ||