باسلام

دوست گرامی

محمد بن یحیی وغیره ، عن سعد بن عبد الله ، عن جماعة من بنی هاشم منهم الحسن ابن الحسن الأفطس أنهم حضروا - یوم توفی محمد بن علی بن محمد - باب أبی الحسن یعزونه وقد بسط له فی صحن داره والنساء جلوس حوله ، فقالوا : قدرنا أن یکون حوله من آل أبی طالب وبنی هاشم وقریش مائة وخمسون رجلا سوی موالیه وسائر الناس إذ نظر إلی الحسن بن علی قد جاء مشقوق الجیب ، حتی قام عن یمینه ونحن لا نعرفه ، فنظر إلیه أبو الحسن علیه السلام بعد ساعة فقال : یا بنی أحدث لله عز وجل شکرا ، فقد أحدث فیک أمرا ، فبکی الفتی وحمد الله واسترجع ، وقال : الحمد لله رب العالمین وأنا أسأل الله تمام نعمه لنا فیک وإنا لله وإنا إلیه راجعون ، فسألنا عنه ، فقیل : هذا الحسن ابنه ، وقدرنا له فی ذلک الوقت عشرین سنة أو أرجح ، فیومئذ عرفناه وعلمنا أنه قد أشار إلیه بالإمامة وأقامه مقامه .

الکافی ج ۱ ، ص ۳۲۶ و ۳۲۷ ، حضرت ۸ ، باب : الإشارة والنص علی أبی محمد علیه السلام ؛ وسائل الشیعة ج ۳ ، ص ۲۷۳ و۲۷۴ ، حدیث ۳۶۳۲ ، أبواب الدفن وما یناسبه ، باب ۸۴ : باب کراهة الصیاح علی المیت وشق الثوب علی غیر الأب والأخ والقرابة ، وکفارة ذلک ، حدیث ۳ در این باب ؛ جامع الأحادیث الشیعة ج ۳ ، ص ۴۹۱ و ۴۹۲ ، حدیث۴۸۲۳ ،أبواب التعزیة والتسلیة والبکاء علی میت وصبر المصاب ، باب ( ۸ ) حکم الصیاح والصراخ بالویل والعویل الثبور والدعاء بالذل والثکل والنوح ولطم الوجه والصدر وتصفیق الید علی الید وجز الشعر ونشره وإقامة النیاحة وشق الثیاب ، حدیث ۳۹ در این باب .

حسن بن حسن افطس می گوید : روزی که محمد بن علی بن محمد وفات یافته بود با عده ای از بنی هاشم برای عرض تسلیت به محضر امام هادی علیه السلام شرفیاب شدیم ، در حیاط خانه برای حضرت فرشی انداخته بودند و بانوان حرم اطراف ایشان نشسته بودند ، افرادی که با من بودند گفتند : به نظر ما به غیر از خادمین حضرت و بقیه مردم ، حدود ۱۵۰ نفر از مردان آل ابی طالب و بنی هاشم و قریش اطراف امام علیه السلام جمع شده اند . در این هنگام امام هادی علیه السلام حسن بن علی علیه السلام نگاه کرد که با گریبان چاک زده وارد مجلس شد و در طرف راست امام علیه السلام ایستاد ، ما ایشان را نشناختیم ، بعد از ساعتی حضرت ابوالحسن امام هادی علیه السلام به ایشان نگاه کرد و فرمود : ای فرزندم خداوند را سپاس گو ، همانا امر امامت را در تو قرار داده است ، جوان (حسن بن علی علیه السلام ) گریه کرد و خدا را سپاس گفت و کلمه استرجاع (إنا لله وإنا إلیه راجعون ) را بر زبان جاری نمود . و فرمود : ستایش خدایی را که پروردگار جهانیان است . من از خدا می خواهم که تمام نعمت ما را در بقاء حیات شما قرار دهد (خداوند عمر شما را طولانی فرماید) و ما از آنِ خدا هستیم ، و به سوی او باز می گردیم . حسن بن حسن افطس می گوید : ما پرسیدیم این جوان کیست ؟ گفته شد : ایشان حسن فرزند امام هادی است . سن حسن بن علی علیه السلام در آن زمان حدود ۲۰ سال و یا بیشتر بود ، و در همان مجلس بود که ما حسن بن علی علیه السلام را شناختیم و دانستیم که امام هادی علیه السلام با آن کلامش (فقد أحدث فیک أمرا = همانا خداوند امر امامت را در تو قرار داده است ) به امامت ایشان اشاره فرمود و حسن بن علی علیه السلام را به جانشینی خود برگزید .

در باره این روایت علامه مجلسی می فرمایند:

الحدیث الثامن‏ مجهول کالصحیح

مراة العقول فی شرح اخبار آل الرسول ج۳ص۳۸۹

کشف الغمة ( نقلا من کتاب الدلائل ) لعبد الله بن جعفر الحمیری ، عن أبی هاشم الجعفری قال خرج أبو محمد علیه السلام فی جنازة أبی الحسن علیه السلام وقمیصه مشقوق فکتب الیه أبو عون من رأیت أو بلغک من الأئمة شق ثوبه فی مثل هذا فکتب الیه أبو محمد علیه السلام یا أحمق ما یدریک ما هذا قد شق موسی علی هارون أخیه .

وسائل الشیعة ج ۳ ، ص ۲۷۴ ، حدیث ۳۶۳۴ ، أبواب الدفن وما یناسبه ، باب ۸۴ : باب کراهة الصیاح علی المیت وشق الثوب علی غیر الأب والأخ والقرابة ، وکفارة ذلک ، حدیث ۵ در این باب ؛ جامع الأحادیث الشیعة ج ۳ ، ص ۴۹۰ ، حدیث۴۸۲۰ ،أبواب التعزیة والتسلیة والبکاء علی میت وصبر المصاب ، باب ( ۸ ) حکم الصیاح والصراخ بالویل والعویل الثبور والدعاء بالذل والثکل والنوح ولطم الوجه والصدر وتصفیق الید علی الید وجز الشعر ونشره وإقامة النیاحة وشق الثیاب ، حدیث ۳۶ در این باب .

نظر شما: * نام: * پست الکترونیکی: * متن نظر : * کد امنیتی:

بازگشت