این روایت را مرحوم نمازی شاهرودی در کتابش از منتخب التواریخ و او از علامه مجلسی نقل کرده است:

منتخب التواریخ فی فصل علائم الظهور عن العلامة المجلسی ، عن المفضل بن عمر ، عنه ( علیه السلام ) قال : یا مفضل أتدری أینما وقعت الزوراء ؟ قال : قلت : الله وحجته أعلم . فقال : إعلم یا مفضل أن فی حوالی الری جبلا أسود یبتنی فی ذیله بلدة تسمى بالطهران وهی دار الزوراء التی تکون قصورها کقصور الجنة ونسوانها کحور العین . واعلم یا مفضل ، أنهن یتلبسن بلباس الکفار ویتزین بزی الجبابرة ، ویرکبن السروج ، ولا یتمکن لأزواجهن ، ولا تفی مکاسب ( مساکن - خ ل ) الأزواج لهن فیطلبن الطلاق منهم ، ویکتفی الرجال بالرجال والنساء بالنساء ، وتشبه الرجال بالنساء والنساء بالرجال. فإنک إن ترید حفظ دینک ، فلا تسکن فی هذه البلدة ، ولا تتخذها مسکنا ، لأنها محل الفتنة ، وفر منها إلى قلة الجبال ، ومن الحجر إلى الحجر کالثعلب بأشباله .
مفضل گفت که حضرت امام جعفر صادق علیه السلام به من فرمود: اى مفضل آیا میدانى که «دار الزوراء» در کجا واقع شده است؟ من عرض کردم: خدا وحجت او بهتر مى دانند. فرمود: اى مفضل بدان، که در حوالى رى کوه سیاهى است که در پایین آن کوه شهرى بنا مى‌شود که آن را طهران مى‌نامند، و آن «دار الزوراء» است، و آن شهرى است که ساختمان‌ها وکاخ‌هایشان مانند قصرهاى بهشت است و زنانش (در زیبایى) مانند حورالعین هستند، آن زن‌ها لباس کفار در بر مى‌کنند و با پوشش کفار خود را مى آرایند و بر زین‌ها (مرکب‌ها) سوار مى‌شوند و شوهرانشان را تمکین نمی‌کنند. و درآمد شوهرانشان برای آن‌ها کافی نیست و این خاطر از شوهران خود طلاق مى‌خواهند. و مرد به مرد اکتفا می‌کند و زن به زن (همجنس‌بازی رواج می‌یابد) ومردان خود را شبیه زنان مى‌سازند و زنان شبیه مردان؛ و اگر مى‌خواهى دین خود را محفوظ نگه دارى، آنجا را براى سکونت انتخاب نکن که محل فتنه است. به قله کوه‌ها و از این سوراخ به آن سوراخ فرار کن، همان‌طور که روباه بچه‌هایش را به دندان می‌گیرد و می‌گریزد.
مستدرک سفینة البحار - الشیخ علی النمازی الشاهرودی - ج ۴ ص ۲۷۰

ودر سند روایت تنها مفضل است و روشن نیست که از ایشان چه کسی نقل کرده است، بنابراین نمی شود به این روایت اعتماد کرد.

موفق باشید

گروه پاسخ به شبهات

نظر شما: * نام: * پست الکترونیکی: * متن نظر : * کد امنیتی:

بازگشت