 |
درباره ما |  |
| کد سؤال: ۲۰۶۳۱ | ادیان و مذاهب »وهابیت چند سؤالی عمومی عمومی »بررسی روایات | تعداد بازدید: ۷۰ |
با سلام دوست گرامی ناصبی در کلام
فقها به کسی می گویند که با اهل بیت علیهم السلام دشمنی داشته باشد و یا به آن ها
ناسزا بگوید. در حاشیه شرائع الاسلام آمده است: ( الناصب ) وهو الذی یسب أو یعادی الأئمة
الاثنی عشر ( علیه السلام ) أو بعضهم ، فإنه بحکم الکافر وإن صام وصلى . ناصبی کسی میباشد که به ائمه اثنی عشر علیهم السبلام یا بعضی از آنان توهین و دشمنی میکند . پس همانا او به حکم کافر است گرچه نماز بخواند و روزه بگیرد المحقق الحلی (متوفای ۶۷۶ ق). شرائع الإسلام ج
۳ ص ۶۳۹. ناشر : انتشارات استقلال . طهران. سال چاپ : ۱۴۰۹ همچنین آیت الله تبریزی در تعلیقه خود بر کتاب
صراط النجاه در تعریف ناصبی می نویسد: الناصب هو الذی یظهر العداوة لأهل البیت علیهم السلام ناصبی کسی است که عداوت ودشمنی خود بر علیه اهل بیت علیهم السلام را اشکار میکند السید الخوئی ( متوفای ۱۴۱۳ ق). صراط النجاة ( تعلیق
المیرزا التبریزی ) ج۲ ص ۴۱۳. ناشر : دار الاعتصام للطباعة والنشر. سال چاپ : جمادی
الأولى ۱۴۱۷ جواب سوال دوم: و آیا همه وهابی ها ناصبی اند؟ اگر چه بنیان گذار وهابیت (ابن تیمیه) خود از نواصب
بود. . ناصبی به کسی می گویند که دشمن و یا ناسزا گوی به اهل بیت علیهم السلام می
باشد. برخی از گرایش های وهابیت ناصبی نیستند. دشنام به اهل بیت علیهم السلام نمی
دهند. جواب سوال سوم: در مورد روایت: ۴. محمد بن یحیى ، عن محمد بن الحسین ، عن أحمد بن
محمد بن أبی نصر ، عن داود ابن سرحان ، عن أبی عبد الله ( علیه الس?م ) قال : قال
رسول الله ( صلى الله علیه وآله ) : إذا رأیتم أهل الریب والبدع من بعدی فأظهروا
البرائة منهم وأکثروا من سبهم والقول فیهم والوقیعة و باهتوهم کی? یطمعوا فی
الفساد فی ا?س?م ویحذرهم الناس و? یتعلمون من بدعهم یکتب الله لکم بذلک الحسنات
ویرفع لکم به الدرجات فی ا?خرة) از حضرت صادق علیه
السلام حدیث شده است که فرمود: رسول خدا (صلی الله علیه و آله ) فرموده است: هر گاه پس از من
اهل ریب و بدعت را دیدید بیزارى خود را از آنها آشکار کنید، و بسیار بآنها دشنام
دهید و درباره آنها بد گوئید، و آنها را با برهان و دلیل خفه کنید که (نتوانند در
دل مردم القاء شبهه کنند و) نتوانند بفساد در اسلام طمع کنند، و در نتیجه مردم از
آنها دورى کنند و بدعتهاى آنها را یاد نگیرند، و خداوند در برابر این کار براى شما
حسنات بنویسد و درجات شما را در آخرت بالا برد. کلینى، محمد بن
یعقوب بن اسحاق (متوفای
۳۲۹ ق). الکافی
ج ۲ ص ۳۷۵. ناشر: دار الکتب الإسلامیة. مکان چاپ: تهران علامه مجلسی در ذیل روایت می فرمایند: الحدیث الرابع:
صحیح. مجلسى، محمد باقر
بن محمد تقى (متوفای
۱۱۱۰ ق). مرآة
العقول فی شرح أخبار آل الرسول ج ۱۱ ص ۷۷. ناشر: دار الکتب الإسلامیة.
مکان چاپ: تهران اما مراد از باهتوهم، از ماده بهت به
معنی «مبهوت ساختن» است یعنی به قدری با قوّت با آنان
بحث کنید و دلیل محکم و قاطع ارائه کنید، که اهل بدعت را متحیّر و مبهوت ساخته و
از پاسخ دادن ناتوان کنید. در قرآن کریم هم وارد شده: فبهت الذی کفر (سوره بقره،
آیه ۲۶۰) جواب سوال چهارم: چنین جمله ای از امیرالمومنین علیه
السلام خطاب به مالک اشتر، ما در منابع نیافتیم موفق باشید گروه پاسخ به شبهات | ||