با سلام

دوست گرامی
پاسخ شما با توجه به چند مطلب روشن می‌شود:
مطلب اول : آغاز شریعت با حضرت نوح:
آغاز شریعت الهی از زمان حضرت نوح (علی نبینا واله وعلیه السلام) بود ؛ این مطلبی است که در قرآن به آن اشاره شده است:
{شَرَعَ لَکُمْ مِنَ الدِّینِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَالَّذِی أَوْحَینَا إِلَیکَ وَمَا وَصَّینَا بِهِ إِبْرَاهِیمَ وَمُوسَى وَعِیسَى أَنْ أَقِیمُوا الدِّینَ وَلَا تَتَفَرَّقُوا فِیهِ کَبُرَ عَلَى الْمُشْرِکِینَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَیهِ اللَّهُ یجْتَبِی إِلَیهِ مَنْ یشَاءُ وَیهْدِی إِلَیهِ مَنْ ینِیبُ} [الشورى: ۱۳]
برای شما مسلمانان آیینی مقرر گردید همانگونه که به نوح وصیت کرده بود و از آنچه برتو وحی کردیم و به ابراهیم و موسی وعیسی وصیت کردیم که دین را بر پا نگهدارید ودر آن دسته دسته نشوید تحمل آنچه بدان دعوت می کنید بر مشرکان دشوار است خدا برای رسالت هر که را خواهد بر می گزید و هرکه را به او باز گردد به سوی خود رهنمون می شود .
در این آیه تنها به ۵ تن از پیامبران اشاره شده است ؛ نوح ، پیامبر اکرم , موسی , عیسی و ابراهیم است چرا که پیامبران اولوالعزم یعنی صاحبان دین آیین جدید، تنها اینها هستند و در حقیقت آیه اشاره به این است که انحصار پیامبران صاحب شریعت در این پنج نفر است .
حضرت آیت الله مکارم شیرازی در تفسیر نمونه آورده است:
در آغاز [این آیه] از نوح یاد شده، چرا که نخستین شریعت یعنى آئینى که داراى همه گونه قوانین عبادى و اجتماعى بود از او آغاز گشت و پیامبران پیش از او برنامه و دستورات محدودى داشتند. و به همین دلیل در قرآن و روایات اسلامى سخنى از کتب آسمانى قبل از نوح نیامده است.
تفسیر نمونه جلد۲۰ صفحه۳۸۰-۳۸۱
مطلب دوم :حضرت آدم جزء پیامبران اولو العزم نبوده اند:
نکته دوم این که حضرت ‌آدم علیه السلام از پیامبران اولو العزم نبوده است و به این مساله در قرآن اشاره شده است؛ زیرا پیامبران اولوالعزم , صاحب شریعت و دارای مشخصات و تواناییهای خاص هستند وتعداد آنها مشخص شده است:
{وَلَقَدْ عَهِدْنَا إِلَى آدَمَ مِنْ قَبْلُ فَنَسِی وَلَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْمًا} [طه: ۱۱۵]
پیش از این، از آدم پیمان گرفته بودیم امّا او فراموش کرد و عزم استوارى براى او نیافتیم!
بنابراین شریعت خاصی برای حضرت لازم نبوده است.
مطلب سوم :حضرت آدم دارای دین بوده اند اگرچه پیرو شریعتی نبوده اند .
از آنجا که در زمان حضرت آدم هنوز کفار حضور نداشتند و جمعیت جامعه محدود بود , نیاز به شریعت مدون نبود و درنتیجه شریعت به وسیله انبیای اولوالعزم برای آدم وفرزندانش نازل نشد ولی از آنجا که نیاز به دین یک نیاز فطری است وانسان همواره فطرتا تمایل به دین دارد و به عوالمی مثل معاد وقیامت توجه دارد و اساسا بشر بدون تکلیف خلق نشده است وبالاخره نیاز به یکسری دستورات کلی واخلاقی می باشد می توان نتیجه گرفت که اگرچه شریعت برایشان نازل نشده است ولی دستورات کلی اخلاقی واعتقادی داشته اند ؛ اضافه بر مطلب مذکور تعدادی از موارد ومحسنات اخلاقی موجود است که نیاز به دستور خاص وجداگانه و وحی از ناحیه خدا ندارد و عقل به تنهایی آن را درک میکند که اصطلاحا (حسن وقبح عقلی ) گویند و این مورد از ابتدای خلقت بشر حتی قبل زمان نزول شریعت موجود بوده است .
در ذیل این مطلب میتوان به تفسیر آیه ۲۱۳ سوره بقره از کتاب تفسیر نمونه اشاره کرد ؛
مردم در آغاز یک دسته بودند وتضادی در میانشان نبود به تدریج جوامع وطبقات پدید آمد واختلافات وتضادها ایجاد شد در این زمان بود که خداوند پیامبران را بر انگیخت تامردم را بشارت دهند وکتاب اسمانی که به سوی حق دعوت می کرد با آنها نازل نمود تا در میان مردم در آنچه اختلاف داشتند داوری کند .
تفسیر نمونه جلد ۲ ص۱۰۰
نتیجه :
شریعت از زمان حضرت نوح آغاز شده است ولی این بمعنای بدون دین بودن وبدون تکلیف بودن افراد قبل ایشان نبوده است وافراد قبل از ایشان در قالب موارد کلی , تکیف خود را دریافت کرده اند و موحد بوده اند.
علاوه بر آن،‌همه پیامبران الهی در اصول دعوت همانند: توحید،‌نبوت و معاد و برخی معارف دیگر مشترک بوده اند. بنابراین همه آنها طبق این اصول کلی مردم را خود را در هر زمانی که بوده اند به سوی توحید و یکتاپرستی و مسائل اخلاقی عقلانی دعوت کرده اند.
موفق باشید
گروه پاسخ به شبهات
مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف)

نظر شما: * نام: * پست الکترونیکی: * متن نظر : * کد امنیتی:

بازگشت